Welkom

Beste lezers,

In het voorjaar van 1996 begonnen wij met het organiseren van literatuurweekends. Het eerste weekend had ‘De zee’ als thema en waren A. Alberts en J. Slauerhoff de auteurs die aan de orde kwamen. Inmiddels is de lijst van schrijvers en dichters die de revue passeerden indrukwekkend te noemen. Richtten we ons aanvankelijk vooral op de Nederlandse literatuur, de laatste jaren kijken we ook over onze landsgrenzen heen en zijn er weekends besteed aan Russische schrijvers als Anna Achmatova, Marina Tsvetajeva en Tatjana Tolstaja. Op dit moment staan de Zuid-Afrikaanse André Brink, Marlene van Niekerk en Antjie Krog centraal. Omdat het helaas de komende tijd niet mogelijk is om daadwerkelijk bijeen te komen, is deze weblog in het leven geroepen. Wij hopen dat al onze gasten en medelezers via deze weblog de discussie over de door ons geïnitieerde thema’s en literatuur gaande willen houden.

Als je je, om wat voor reden dan ook, niet wilt of kunt inschrijven op de weblogs en je wilt nu of later toch wat zeggen over een van de onderwerpen, dan kun je natuurlijk altijd een e-mailtje naar een van ons sturen. Als je wilt, kunnen wij je bijdrage dan op de weblog plaatsen. En we zullen in ieder geval reageren!

De romans die nu op het programma staan, zijn Memorandum van Marlene van Niekerk, en De bidsprinkhaan van André Brink. Uiteraard bevelen wij aan om deze romans te lezen.
Om mee te kunnen praten over de poëzie van Antjie Krog is het voldoende om de weblog te lezen!

Wij hopen op een levendige gedachtenwisseling.

Met hartelijke leesgroeten, Willy Geursen en Nettie Jacobs, neerlandici


****************************************************


maandag 16 maart 2009

schuld en verzoening

Ik liep tegen de 24e van der Leeuw-lezing aan, die in 2006 door Antjie is uitgesproken aan de Universiteit van Groningen en ik was onder de indruk over de wijze waarop de Zuid Afrikanen met schuld en verzoening zijn omgegaan in het kader van de waarheids-en verzoeningscommissie.
In genoemde lezing citeert Antjie een eenvoudige moeder die voor de commissie tegen de moordenaar van haar zoon zegt dat zij haar eigen menselijkheid alleen kan realiseren door hem te vergeven. Hoe anders dan het westen bij de processen van Neurenberg met de Nazi's is omgegaan. Zeer lezenswaard.

Groet, Jaap

Geen opmerkingen:

Een reactie posten